repugnar
Mode indicatiu
Present
jo | repugno (cent.), repugne (val.), repugn (bal.) |
---|---|
tu | repugnes |
ell, ella, vostè | repugna |
nosaltres | repugnem, repugnam (bal.) |
vosaltres, vós | repugneu, repugnau (bal.) |
ells, elles, vostès | repugnen |
Perfet
jo | he repugnat |
---|---|
tu | has repugnat |
ell, ella, vostè | ha repugnat |
nosaltres | hem repugnat |
vosaltres, vós | heu repugnat |
ells, elles, vostès | han repugnat |
Imperfet
jo | repugnava |
---|---|
tu | repugnaves |
ell, ella, vostè | repugnava |
nosaltres | repugnàvem |
vosaltres, vós | repugnàveu |
ells, elles, vostès | repugnaven |
Plusquamperfet
jo | havia repugnat |
---|---|
tu | havies repugnat |
ell, ella, vostè | havia repugnat |
nosaltres | havíem repugnat |
vosaltres, vós | havíeu repugnat |
ells, elles, vostès | havien repugnat |
Passat simple
jo | repugní |
---|---|
tu | repugnares |
ell, ella, vostè | repugnà |
nosaltres | repugnàrem |
vosaltres, vós | repugnàreu |
ells, elles, vostès | repugnaren |
Passat perifràstic
jo | vaig repugnar |
---|---|
tu | vas (vares) repugnar |
ell, ella, vostè | va repugnar |
nosaltres | vam (vàrem) repugnar |
vosaltres, vós | vau (vàreu) repugnar |
ells, elles, vostès | van (varen) repugnar |
Passat anterior
jo | haguí repugnat |
---|---|
tu | hagueres repugnat |
ell, ella, vostè | hagué repugnat |
nosaltres | haguérem repugnat |
vosaltres, vós | haguéreu repugnat |
ells, elles, vostès | hagueren repugnat |
Passat anterior perifràstic
jo | vaig haver repugnat |
---|---|
tu | vas haver repugnat |
ell, ella, vostè | va haver repugnat |
nosaltres | vam haver repugnat |
vosaltres, vós | vau haver repugnat |
ells, elles, vostès | van haver repugnat |
Futur
jo | repugnaré |
---|---|
tu | repugnaràs |
ell, ella, vostè | repugnarà |
nosaltres | repugnarem |
vosaltres, vós | repugnareu |
ells, elles, vostès | repugnaran |
Futur perfet
jo | hauré repugnat |
---|---|
tu | hauràs repugnat |
ell, ella, vostè | haurà repugnat |
nosaltres | haurem repugnat |
vosaltres, vós | haureu repugnat |
ells, elles, vostès | hauran repugnat |
Condicional
jo | repugnaria |
---|---|
tu | repugnaries |
ell, ella, vostè | repugnaria |
nosaltres | repugnaríem |
vosaltres, vós | repugnaríeu |
ells, elles, vostès | repugnarien |
Condicional perfet
jo | hauria (haguera) repugnat |
---|---|
tu | hauries (hagueres) repugnat |
ell, ella, vostè | hauria (haguera) repugnat |
nosaltres | hauríem (haguérem) repugnat |
vosaltres, vós | hauríeu (haguéreu) repugnat |
ells, elles, vostès | haurien (hagueren) repugnat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
repugnar
Mode subjuntiu
Present
jo | repugni, repugne (val.) |
---|---|
tu | repugnis, repugnes (val.) |
ell, ella, vostè | repugni, repugne (val.) |
nosaltres | repugnem |
vosaltres, vós | repugneu |
ells, elles, vostès | repugnin, repugnen (val.) |
Perfet
jo | hagi (haja) repugnat |
---|---|
tu | hagis (hages) repugnat |
ell, ella, vostè | hagi (haja) repugnat |
nosaltres | hàgim (hàgem) repugnat |
vosaltres, vós | hàgiu (hàgeu) repugnat |
ells, elles, vostès | hagin (hagen) repugnat |
Imperfet
jo | repugnés, repugnara (val.), repugnàs (val., bal.) |
---|---|
tu | repugnessis, repugnares (val.), repugnassis (bal.), repugnesses, repugnasses (val., bal.) |
ell, ella, vostè | repugnés, repugnara (val.), repugnàs (val., bal.) |
nosaltres | repugnéssim, repugnàrem (val.), repugnàssim (bal.), repugnéssem, repugnàssem (val., bal.) |
vosaltres, vós | repugnéssiu, repugnàreu (val.), repugnàssiu (bal.), repugnésseu, repugnàsseu (val., bal.) |
ells, elles, vostès | repugnessin, repugnaren (val.), repugnassin (bal.), repugnessen, repugnassen (val., bal.) |
Plusquamperfet
jo | hagués (haguera) repugnat |
---|---|
tu | haguessis (hagueres) repugnat |
ell, ella, vostè | hagués (haguera) repugnat |
nosaltres | haguéssim (haguérem) repugnat |
vosaltres, vós | haguéssiu (haguéreu) repugnat |
ells, elles, vostès | haguessin (hagueren) repugnat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
repugnar
Mode imperatiu
Present
tu | repugna |
---|---|
ell, ella, vostè | repugni, repugne (val.) |
nosaltres | repugnem |
vosaltres, vós | repugneu, repugnau (bal.) |
ells, elles, vostès | repugnin, repugnen (val.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
repugnar
Formes no personals
Formes no personals
Infinitiu | repugnar |
---|---|
Infinitiu compost | haver repugnat |
Gerundi | repugnant |
Gerundi compost | havent repugnat |
Participi | repugnat, repugnada, repugnats, repugnades |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
repugnar
- causar repugnància o fàstic
La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.